امیرالمؤمنین علیه السلام می فرمایند: مَنْ کَرُمَتْ عَلَیْهِ نَفْسُهُ هَانَتْ عَلَیْهِ شَهْوَتُه
هر کس نفسش نزد او کرامت یافت ،خواسته های نابجا نزد او خوار می شوند.

و امام هادی علیه السلام فرمودند: مَنْ هَانَتْ عَلَیْهِ نَفْسُهُ فَلَا تَأْمَنْ شَرَّه ‏
هر کس نفسش نزد او خوار شد از شرش ایمن مباش.

در این دو جمله کلید گرایش انسان ها به سمت خوبی ها و زشتی ها به ما گفته شده است.
ریشه ی انجام خوبی ها کرامت نفس و عظمت شخصیتی انسان هاست.انسانی که برای خود عظمت شخصیتی قائل است در رفتار،گفتار و معاشرت با دیگران مواظبت می کند تا مبادا کاری از او سر بزند که باعث خرد شدن شخصیت او شود. این فرد با هر لباسی در میان جمع حاضر نمی شود.در میان جمع هر حرفی را نزده و هر لطیفه ای را تعریف نمی کند.در نوع پوشیدن لباس و نظافت آن تمام دقت را به خرج می دهد و همیشه با ظاهری تمیز و آراسته در میان جمع حاضر می شود.در عین فروتنی و حسن معاشرت با افراد با هر فردی صمیمی نشده و هر فردی را به عنوان رفیق و همدم خویش انتخاب نمی کند.و در تمام شئون زندگی شخصی و اجتماعی خویش از هر آنچه باعث خدشه دار شدن آبرو و شخصیتش می شود پرهیز می کند. ادامه مطلب...