یکی از سوالاتی که در جلسات مدارس-مخصوصا دبیرستان- زیاد مطرح می شد،بحث "دوستی پسر و دختر" است.این بحث ابهام ها و ناگفته های فراوانی دارد که تا نکات مبهم آن باز نشود،نه می توان تشویق به آن کرد و نه می توان آن را ناپسند دانست.

"دوستی " با رابطه داشتن فرق دارد؛همان طور که با همکار بودن و حرف زدن و از هم سوال پرسیدن نیز متفاوت است.وقتی ما با کسی دوست باشیم،به او سلام می کنیم،به او دست می دهیم،با او قرار می گذاریم،برایش پیامک های زیبا و دوستانه می فرستیم و خیلی چیزهای دیگه که در دوستی ها مرسوم است.

اما این طور نیست که به هر کسی سلام کردیم یا برایش تلفن زدیم یا از او سوال علمی و غیر علمی و آدرس و ...پرسیدیم نیز دوست باشیم.یک دانشجو یا یک استاد به طور معمول با افراد زیادی از جنس مخالف سرو کار دارد.یک مشاور،یک پزشک و یا یک کاسب شبانه روز با مردان و زنان بسیاری صحبت می کند و قانون و شرع نیز مردم را از چنین چیزی منع نکرده است.

اما گاهی این ارتباطات رنگ و بویی دیگر پیدا می کند."مکر و حیله ای برای سوء استفاده از دیگری "البته در لباس دوستی.

به او می گوید که من در این دنیا محبوبی شیرین تو از تو ندارم،ولی در همان موقع تلفنش زنگ می زند.محبوب شیرین دیگری پشت خط است....سریع یک دروغ ردیف می کند و برای کلاه گذاشتن بر سر این کسی که پیش اوست،فرد پشت تلفن را با یک دروغ یا بهانه تراشی کله می کند....سخن از دوستی است؛اما قلب خائن است و شهوت حاکم...پسری به دنبال اندام دختری و دختری به دنبال زرق و برق جملات عاشقانه یک پسر. ادامه مطلب...